паўлада́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паўлада́ю паўлада́ем
2-я ас. паўлада́еш паўлада́еце
3-я ас. паўлада́е паўлада́юць
Прошлы час
м. паўлада́ў паўлада́лі
ж. паўлада́ла
н. паўлада́ла
Загадны лад
2-я ас. паўлада́й паўлада́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паўлада́ўшы

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паўлада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Уладаць некаторы час. [Бухча:] Каб толькі хутарам паўладаць мог я яшчэ. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)