паўкру́г, -а, Му́зе, мн. -і, -о́ў, м.

Палавіна круга або акружнасці.

Сесці паўкругам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўкру́г

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паўкру́г паўкругі́
паўкру́гі
Р. паўкру́га паўкруго́ў
Д. паўкру́гу паўкруга́м
В. паўкру́г паўкругі́
паўкру́гі
Т. паўкру́гам паўкруга́мі
М. паўкру́гу паўкруга́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паўкру́г м. полукру́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўкру́г, ‑а, м.

1. Палавіна круга. Чырвоны паўкруг сонца ўзнімаўся дзесьці там далёка-далёка, дзе відаць самы край небасхілу. Кавалёў.

2. Паўзамкнутая дугападобная лінія; тое, што мае форму такой лініі, размешчана па такой лініі; паўкола. Другім сваім паўкругам Гнілое балота ўпіралася ў Сухія груды. Колас. Калі левая гусеніца апісала паўкруг, Дзмітрый мімаволі прыціснуўся да спінкі сядзення. Беразняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўкру́г м. Hlbkreis m -es, -e;

паўкру́гам im Hlbkreis

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

semicircle [ˈsemisɜ:kl] n. паўко́ла, паўкру́г

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

абадо́к, -дка́, мн. -дкі́, -дко́ў, м.

1. Памянш. да вобад; невялікі абруч або паўкруг, які ахоплівае што-н.

2. Вузкая палоска, якая акаймоўвае што-н.

Залацісты а. хмары.

|| прым. абадко́вы, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўкру́жжа, ‑а, н.

Тое, што і паўкруг (у 2 знач.). Гладзь — ні астраўка — Да самага паўкружжа гарызонта. Пысін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

полукру́г м. паўкру́г, -га м.; (полузамкнутая цепь) паўко́ла, -ла ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

półkole

н. паўкруг; паўкола

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)