назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| паўзунко́ў | |
| паўзунка́м | |
| паўзунка́мі | |
| паўзунка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| паўзунко́ў | |
| паўзунка́м | |
| паўзунка́мі | |
| паўзунка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
паўзуно́к
‘дэталь механізма’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| паўзуно́к | ||
| паўзунка́ | паўзунко́ў | |
| паўзунку́ | паўзунка́м | |
| паўзуно́к | ||
| паўзунко́м | паўзунка́мі | |
| паўзунку́ | паўзунка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ползунки́
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паўзуно́к
‘дзіця’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| паўзуно́к | ||
| паўзунка́ | паўзунко́ў | |
| паўзунку́ | паўзунка́м | |
| паўзунка́ | паўзунко́ў | |
| паўзунко́м | паўзунка́мі | |
| паўзунку́ | паўзунка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Strámpelhös¦chen
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
паўзуно́к, ‑нка,
1. Тое, што і паўзун (у 1, 2 знач.).
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)