паўзрыва́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Узарваць усё, многае.

П. масты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўзрыва́ць¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; зак., што.

Узрыць усё, многае.

Свінні паўзрывалі грады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўзрыва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паўзрыва́ю паўзрыва́ем
2-я ас. паўзрыва́еш паўзрыва́еце
3-я ас. паўзрыва́е паўзрыва́юць
Прошлы час
м. паўзрыва́ў паўзрыва́лі
ж. паўзрыва́ла
н. паўзрыва́ла
Загадны лад
2-я ас. паўзрыва́й паўзрыва́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паўзрыва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паўзрыва́ць I сов. (всё, многое) взрыть (рылом — о животных)

паўзрыва́ць II сов. (разрушить взрывом — о многом) взорва́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўзрыва́ць ​1, ‑ае; зак., што.

Узрыць усё, многае. Свінні паўзрывалі грады.

паўзрыва́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Узарваць усё, многае. [Янка:] — А чым пацвердзіць?.. Прынесці тыя колы з вагонаў, што паскідаў я пад адхон? Масты, што спаліў? Машыны, што паўзрываў на грав[і]йках?.. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўзрыва́ны взо́рванный; см. паўзрыва́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

взры́ть сов. ускапа́ць, мног. паўско́пваць; (рылом — о животных) узры́ць, мног. паўзрыва́ць, пары́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

взорва́ть сов.

1. узарва́ць, мног. паўзрыва́ць; падарва́ць; (разрушить) разбуры́ць;

2. (возмутить) перен., разг. абу́рыць;

меня́ (тебя́, его́) взорва́ло безл. мяне́ (цябе́, яго́) абу́рыла, я (ты, ён) абу́рыўся;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)