па́ўзны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
па́ўзны |
па́ўзная |
па́ўзнае |
па́ўзныя |
| Р. |
па́ўзнага |
па́ўзнай
па́ўзнае |
па́ўзнага |
па́ўзных |
| Д. |
па́ўзнаму |
па́ўзнай |
па́ўзнаму |
па́ўзным |
| В. |
па́ўзны (неадуш.)
па́ўзнага (адуш.) |
па́ўзную |
па́ўзнае |
па́ўзныя (неадуш.)
па́ўзных (адуш.) |
| Т. |
па́ўзным |
па́ўзнай
па́ўзнаю |
па́ўзным |
па́ўзнымі |
| М. |
па́ўзным |
па́ўзнай |
па́ўзным |
па́ўзных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
па́ўзны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да паўзы (у 3 знач.). Паўзны знак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)