Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паўз, прыназ. з В.
Ужыв. пры назвах мясцін, прадметаў, уздоўж або непадалёку ад якіх што-н. размяшчаецца ці рухаецца.
Праязджалі п. лес.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паўзпредлог свин. ми́мо (кого, чего); вдоль (чего);
праязджа́лі п. лес — проезжа́ли вдоль (ми́мо) ле́са
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паўз, прыназ.зВ.
Спалучэнне з прыназоўнікам «паўз» выражае прасторавыя адносіны; ужываецца пры назвах месц, прадметаў, уздоўж якіх або непадалёку ад якіх што‑н. размяшчаецца ці рухаецца. Некалькі разоў удзень перагонамі ішоў дождж, і мокрыя аўсы гнуліся да зямлі паўз гасцінец.Чорны.Паўз чыгунку цягнуўся лес.Гаўрылкін.Наш маршрут ляжаў паўз Оршу.Гроднеў.Паўз нас паплавамі ляжала сенажаць.Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўзпрыназ. an (D)… vorbéi;
яны́ праязджа́лі паўз лес sie fúhren am Wald vorbéi
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Паўз, поўз, пыўз ’па’, ’уздоўж’, ’непадалёку’, ’каля’, ’міма’, ’праз’, ’вакол’ (ТСБМ, Кар., Шат., Гарэц., Мал., Чуд.; чэрв., ДАБМ, к. 221; пух., раг., чэрв., бярэз., Сл. ПЗБ), по̂з ’побач, міма, каля’ (Нікан.). Укр.повз ’міма’, рус. у прысл. поз‑доль, поз‑дол, повздоль ’уздоўж, паралельна’. Да па‑ (< прасл.po‑) і vz, — апошняе з прасл.ъz, да якога пазней далучылася v‑ як вынік зіяння (Мее, MSL, 20, 111; Гуер, Sb. filolog., 7, 23). Слав.vьz адпавядаюць літ.už‑, лат.uz‑ (ESSJ SG, 1, 276–281). Сюды ж паўзбоч, поўзбоч ’каля, уздоўж’ (ТС), ’у баку, каля’ (іўеў., Сцяшк. Сл.), а таксама паўзбо́чча ’месца на схіле канавы, узгорка’ (Яшк.) і поўзверх ’па-над, блізка пад верхам’ (ТС).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
па́ўза, -ы, мн. -ы, паўзі па́ўзаў, ж.
Кароткі перапынак у гучанні, гаворцы, працы і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)