паўвае́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паўвае́нны |
паўвае́нная |
паўвае́ннае |
паўвае́нныя |
| Р. |
паўвае́ннага |
паўвае́ннай
паўвае́ннае |
паўвае́ннага |
паўвае́нных |
| Д. |
паўвае́ннаму |
паўвае́ннай |
паўвае́ннаму |
паўвае́нным |
| В. |
паўвае́нны (неадуш.)
паўвае́ннага (адуш.) |
паўвае́нную |
паўвае́ннае |
паўвае́нныя (неадуш.)
паўвае́нных (адуш.) |
| Т. |
паўвае́нным |
паўвае́ннай
паўвае́ннаю |
паўвае́нным |
паўвае́ннымі |
| М. |
паўвае́нным |
паўвае́ннай |
паўвае́нным |
паўвае́нных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паўвае́нны, ‑ая, ‑ае.
Часткова, амаль ваенны. [Сёмка] любіў апранацца акуратна, дбайна і заўсёды, як некалі ягоны бацька, адказны партыйны работнік, насіў паўваенную форму. Кавалёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карту́з, ‑а, м.
Мужчынскі галаўны ўбор з аколышкам і цвёрдым казырком. На ім [Вінцуку] белая вышываная кашуля і чорны пінжак. На галаве новы картуз. В. Вольскі. Дзед дастаў з гары парыжэлыя ад часу боты, адшукаў нейкі старамодны картуз і прыняў паўваенны выгляд. Шчарбатаў.
[Гал. kardoes.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)