паўба́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паўба́к |
паўба́кі |
| Р. |
паўба́ка |
паўба́каў |
| Д. |
паўба́ку |
паўба́кам |
| В. |
паўба́к |
паўба́кі |
| Т. |
паўба́кам |
паўба́камі |
| М. |
паўба́ку |
паўба́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паўба́к м., мор. полуба́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паўба́к, ‑а, м.
Тое, што і бак 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
полуба́к мор. паўба́к, -ка м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)