паявы́ гл. пай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паявы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паявы́ паява́я паяво́е паявы́я
Р. паяво́га паяво́й
паяво́е		 паяво́га паявы́х
Д. паяво́му паяво́й паяво́му паявы́м
В. паявы́ (неадуш.)
паяво́га (адуш.)		 паяву́ю паяво́е паявы́я (неадуш.)
паявы́х (адуш.)
Т. паявы́м паяво́й
паяво́ю		 паявы́м паявы́мі
М. паявы́м паяво́й паявы́м паявы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паявы́ паево́й;

п. ўзнос — паево́й взнос

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паявы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да паю. Паявая кніжка. Паявая сістэма. Паявы ўзнос.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пай, па́ю, мн. паі́, паёў, м.

Доля, якая ўносіцца ў агульную справу асобным яе ўладальнікам.

Уступны п.

Кааператыўны п.

|| прым. паявы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паево́й паявы́;

паево́й взнос паявы́ ўзнос (унёсак);

паево́е накопле́ние паяво́е накапле́нне;

паева́я кни́жка паява́я кні́жка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

udziałowy

паявы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

супо́лка, ‑і, ДМ ‑лцы, ж.

Аб’яднанне людзей, якія ставяць сабе якія‑н. агульныя задачы; арганізацыя. Далей Іларыён Свянціцкі пытаецца пра выдавецкую суполку «Наша хата», пра яе паявы ўзнос. «Полымя». Акрамя беларускай класікі, суполка [«Загляне сонца і ў наша вакенца!»] выдавала і навукова-папулярныя брашуры. Семашкевіч. // Разм. Наогул якая‑н. група, аб’яднанне. [Таня] станавілася кіраўніком гэтай суполкі трох саламяных удоў. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)