Verbum

анлайнавы слоўнік

пашчыпа́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	пашчыплю́ пашчыпа́ю	пашчы́плем пашчыпа́ем
2-я ас.	пашчы́плеш пашчыпа́еш	пашчы́плеце пашчыпа́еце
3-я ас.	пашчы́пле пашчыпа́е	пашчы́плюць пашчыпа́юць
Прошлы час
м.	пашчыпа́ў	пашчыпа́лі
ж.	пашчыпа́ла
н.	пашчыпа́ла
Загадны лад
2-я ас.	пашчыплі́ пашчыпа́й	пашчыплі́це пашчыпа́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	пашчыпа́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пашчыпа́ць сов., в разн. знач. пощипа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пашчыпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Сашчыпаць усё, многае. Пашчыпаць траву.

2. Шчыпаць некаторы час. Пугач яшчэ трохі патузаўся, пасыкаў, пашчыпаў Ігната за рукаў, а потым, нібы прымірыўшыся са сваім лёсам, падкурчыў касматыя лапы, вытрашчыў жоўтыя вочы і заціх. Ляўданскі. — Пане Лабановіч, — сказаў Язэп Глынскі, — прашу вас зайсці ў мой садок ды пашчыпаць вішань. Колас.

3. перан. Разм. Нанесці некаторыя страты. — Даўно мы не турбавалі фрыцаў на чыгунцы. Яны сталі занадта нахабнымі, пускаюць паязды амаль што па раскладу. Трэба пашчыпаць іх на лініі Мінск — Маладзечна. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

исщипа́ть сов., разг. сашчыпа́ць, пашчыпа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пощипа́ть сов.

1. пашчыпа́ць; (о перьях, волосах, траве и т. п.) паску́бці;

2. перен. пашчыпа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перашчыпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Пашчыпаць усё, многае або ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашчыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Тое, што і пашчыпаць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашчы́каць

‘пашчыпаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	пашчы́каю	пашчы́каем
2-я ас.	пашчы́каеш	пашчы́каеце
3-я ас.	пашчы́кае	пашчы́каюць
Прошлы час
м.	пашчы́каў	пашчы́калі
ж.	пашчы́кала
н.	пашчы́кала
Загадны лад
2-я ас.	пашчы́кай	пашчы́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час	пашчы́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Патры́сціць ’пакрышыць, падрабніць, пашчыпаць’ (Гарэц.). Балтызм. Параўн. літ. triūsti, triuseti ’абломвацца, крышыцца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)