пашліфава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пашліфу́ю пашліфу́ем
2-я ас. пашліфу́еш пашліфу́еце
3-я ас. пашліфу́е пашліфу́юць
Прошлы час
м. пашліфава́ў пашліфава́лі
ж. пашліфава́ла
н. пашліфава́ла
Загадны лад
2-я ас. пашліфу́й пашліфу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пашліфава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пашліфава́ць сов.

1. отшлифова́ть; (всё, многое) перешлифова́ть;

2. (нек-рое время) пошлифова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пашліфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак., што.

1. Апрацаваць шліфоўкай. Засталося пашліфаваць некалькі дэталей.

2. і без дап. Шліфаваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пошлифова́ть сов. пашліфава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пашліфава́ны отшлифо́ванный; перешлифо́ванный; см. пашліфава́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падшліфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак., што.

Пашліфаваць дадаткова; зрабіць больш гладкім. Падшліфаваць дэталь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абшліфава́ць, -фу́ю, -фу́еш, -фу́е; -фу́й; -фава́ны; зак.

1. што. Пашліфаваць што-н. з усіх бакоў.

А. камень.

2. перан., каго. Выхаваць, зрабіць больш абыходлівым, вытрыманым (разм.).

А. маладога чалавека.

|| незак. абшліфо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перашліфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак., што.

1. Адшліфаваць нанава. Перашліфаваць лінзу.

2. Адшліфаваць, пашліфаваць усё, многае. Перашліфаваць усе дэталі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перешлифова́ть сов.

1. (всё, многое) перашліфава́ць; пашліфава́ць;

2. (заново) перашліфава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абшліфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак., каго-што.

1. Пашліфаваць што‑н. з усіх бакоў. Абшліфаваць камень.

2. перан. Разм. Зрабіць больш выхаваным, вытрыманым, абыходлівым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)