пашасну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пашасну́ |
пашаснё́м |
| 2-я ас. |
пашасне́ш |
пашасняце́ |
| 3-я ас. |
пашасне́ |
пашасну́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пашасну́ў |
пашасну́лі |
| ж. |
пашасну́ла |
| н. |
пашасну́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пашасні́ |
пашасні́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
пашасну́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
◎ Пашасну́ць ’пахістаць’ (Нас.). Да па‑ і шастаць ’хістаць, калыхаць’, якое (як і ўкр. шастати, рус. шистать ’веяць зерне’, польск. szastać ’рухацца з шумам’), паводле Праабражэнскага, (Труды ИРЯ, 1, 90) з’яўляецца гукаперайманнем.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)