пашалыга́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пашалыга́ю пашалыга́ем
2-я ас. пашалыга́еш пашалыга́еце
3-я ас. пашалыга́е пашалыга́юць
Прошлы час
м. пашалыга́ў пашалыга́лі
ж. пашалыга́ла
н. пашалыга́ла
Загадны лад
2-я ас. пашалыга́й пашалыга́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пашалыга́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Пашалы́гаць ’пачыкільгаць’ (ашм., Сцяшк. Сл.). Відаць, гукапераймальнае. Магчыма, звязана з прасл. čblgati ’поўзаць’ (праз польск. czołgać się ’тс’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)