пачэ́снасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. пачэ́снасць
Р. пачэ́снасці
Д. пачэ́снасці
В. пачэ́снасць
Т. пачэ́снасцю
М. пачэ́снасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пачэ́снасць ж. почётность;

п. паса́ды — почётность до́лжности

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пачэ́снасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пачэснага (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пачэ́снасць ж. hre f -, -n; Verhrung f -, en (высок.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пачэ́сны, -ая, -ае.

1. Які карыстаецца павагай, пашанай, ганаровы.

Пачэсныя госці.

2. Які робіць гонар каму-н., не парушае годнасці каго-, чаго-н.

П. абавязак.

Пачэсная месца.

|| наз. пачэ́снасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

почётность

1. ганаро́васць, -ці ж.;

почётность зва́ния ганаро́васць зва́ння; см. почётный 2;

2. пачэ́снасць, -ці ж.;

почётность предложе́ния пачэ́снасць прапано́вы;

почётность положе́ния пачэ́снасць стано́вішча; см. почётный 3;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)