пачапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што.

Начапіць, прычапіць усё, многае.

П. шторы на вокны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пачапля́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пачапля́ю пачапля́ем
2-я ас. пачапля́еш пачапля́еце
3-я ас. пачапля́е пачапля́юць
Прошлы час
м. пачапля́ў пачапля́лі
ж. пачапля́ла
н. пачапля́ла
Загадны лад
2-я ас. пачапля́й пачапля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пачапля́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пачапля́ць сов. (всё, многое) пове́сить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пачапля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Начапіць, прычапіць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)