паця́гвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. паця́гваюся паця́гваемся
2-я ас. паця́гваешся паця́гваецеся
3-я ас. паця́гваецца паця́гваюцца
Прошлы час
м. паця́гваўся паця́гваліся
ж. паця́гвалася
н. паця́гвалася
Загадны лад
2-я ас. паця́гвайся паця́гвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час паця́гваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паця́гвацца несов.

1. потя́гиваться; тяну́ться;

2. страд. потя́гиваться; покрыва́ться; см. паця́гваць 2, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паця́гвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да пацягнуцца (у 1 знач.).

2. Зал. да пацягваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паця́гвацца sich strcken, sich rcken; sich rcken und dhnen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

потя́гиваться возвр., страд. паця́гвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паця́гванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пацягваць, пацягвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Паця́г1 ’імкненне, незалежнае ад волі чалавека’ (Варл.). Укр. кіеўск. по́тяг ’тс’. З польск. pociąg ’тс’.

Паця́г2, паця́га ’тоўстая жэрдка, якая кладзецца паверх шулаў або на падсошкі, ці на козлы пад вільчак’ (Юрч.). Польск. вялікапольск. pociąg ’маціца, тоўстая бэлька пад бэлькамі столі’, серб.-харв. по̏тег ’жэрдка, палка’. Прасл. potęgъ ’доўгая жэрдка, палка’. Да цягну́ць (гл.).

Пацяг3 ’той, хто любіць пацягвацца’ (Шат.). Укр. валынск. по́тяги ’пацягванне’. Да паця́гвацца < цягну́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

räkeln

sich

паця́гвацца, сядзе́ць развалі́ўшыся

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

usrecken

1.

vt выця́гваць, праця́гваць

2.

(sich) расця́гвацца, паця́гвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

alen

1.

vi лаві́ць вугро́ў

2.

(sich)

разм. паця́гвацца, пе́сціцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)