пахіста́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пахіста́ю |
пахіста́ем |
| 2-я ас. |
пахіста́еш |
пахіста́еце |
| 3-я ас. |
пахіста́е |
пахіста́юць |
| Прошлы час |
| м. |
пахіста́ў |
пахіста́лі |
| ж. |
пахіста́ла |
| н. |
пахіста́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пахіста́й |
пахіста́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пахіста́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пахіста́ць сов. покача́ть, пошата́ть, поколеба́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пахіста́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
1. Хістаць некаторы час. Шаройка сеў каля стала, агледзеў хату, пахістаў кульгавы стол. Шамякін.
2. Тое, што і пахіснуць (у 2 знач.). Ворагу аказалася не пад сілу пахістаць дружбу савецкіх народаў. «Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пошата́ть сов. пахіста́ць, пакалыва́ць, паківа́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Пашасну́ць ’пахістаць’ (Нас.). Да па‑ і шастаць ’хістаць, калыхаць’, якое (як і ўкр. шастати, рус. шистать ’веяць зерне’, польск. szastać ’рухацца з шумам’), паводле Праабражэнскага, (Труды ИРЯ, 1, 90) з’яўляецца гукаперайманнем.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
поколеба́ть сов.
1. пахіста́ць; (поколыхать) пакалыха́ць, пагайда́ць;
2. (пошатнуть) пахісну́ць;
3. перен. пахісну́ць; (подорвать) падарва́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
покача́тьI сов.
1. (что-л., находящееся в подвешенном состоянии; ветром, волной) пакалыха́ць, пагайда́ць; (в люльке, на качелях, в гамаке и т. п. — ещё) пагу́шкаць; (убаюкивая — ещё) палюля́ць;
2. (пошатать что-л. неустойчивое или слабо закреплённое) пахіста́ць, пакалыха́ць, пакалыва́ць;
3. (поколебать в вертикальном направлении) павага́ць, пазы́баць;
4. (головой — при согласии) паківа́ць; (головой — при отрицании) пакруці́ць;
5. (ногой) пакалыха́ць, памаха́ць;
6. (на руках, выражая восторг, поздравляя с чем-л.) пакі́даць, пагу́шкаць, пакача́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)