пахны́каць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пахны́каю пахны́каем
2-я ас. пахны́каеш пахны́каеце
3-я ас. пахны́кае пахны́каюць
Прошлы час
м. пахны́каў пахны́калі
ж. пахны́кала
н. пахны́кала
Дзеепрыслоўе
прош. час пахны́каўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пахны́каць сов., разг. похны́кать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пахны́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Хныкаць некаторы час. Ліпка пахныкала трохі, а потым згадзілася. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

похны́кать сов., разг. пахны́каць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поскули́ть сов., разг.

1. (о собаке) паскавыта́ць;

2. (о человеке) паскуго́ліць, пахны́каць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)