па́хкі, -ая, -ае (разм.).

Які мае моцны пах, пахучы.

П. хлеб.

Пахкае сена.

|| наз. па́хкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́хкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. па́хкі па́хкая па́хкае па́хкія
Р. па́хкага па́хкай
па́хкае		 па́хкага па́хкіх
Д. па́хкаму па́хкай па́хкаму па́хкім
В. па́хкі (неадуш.)
па́хкага (адуш.)		 па́хкую па́хкае па́хкія (неадуш.)
па́хкіх (адуш.)
Т. па́хкім па́хкай
па́хкаю		 па́хкім па́хкімі
М. па́хкім па́хкай па́хкім па́хкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

па́хкі разг. паху́чий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́хкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае моцны пах; пахучы. Мяне чакае цёплы сырадой у меднай конаўцы, луста пахкага, спечанага на дубовых лістах хлеба. Сачанка. Калі ўжо ехалі дрогкім бальшаком у фурманцы, набітай пахкім сенам, Паўлік засмяяўся: — А я цябе і павіншаваць забыўся. Б. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́хкі stark dúftend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паху́чий паху́чы, па́хкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

aromátisch

a во́дарны, па́хкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sweet-scented

[,swi:tˈsentɪd]

adj.

духмя́ны, паху́чы, па́хкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пе́рсікавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да персіка, з’яўляецца персікам. Трапляюцца пладовыя дрэвы — персікавыя, абрыкосавыя. Маўр. [Паэт] палюбіў арыкаў плёскат, пахкі персікавы сад. Панчанка. // Прыгатаваны з персікаў. Персікавае варэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dúftig

a

1) па́хкі, духмя́ны

2) лёгкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)