па́хкасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. па́хкасць
Р. па́хкасці
Д. па́хкасці
В. па́хкасць
Т. па́хкасцю
М. па́хкасці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па́хкі, -ая, -ае (разм.).

Які мае моцны пах, пахучы.

П. хлеб.

Пахкае сена.

|| наз. па́хкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паху́честь паху́часць, -ці ж., мн. нет, па́хкасць, -ці ж., мн. нет;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)