паха́плівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паха́плівы паха́плівая паха́плівае паха́плівыя
Р. паха́плівага паха́плівай
паха́плівае		 паха́плівага паха́плівых
Д. паха́пліваму паха́плівай паха́пліваму паха́плівым
В. паха́плівы (неадуш.)
паха́плівага (адуш.)		 паха́плівую паха́плівае паха́плівыя (неадуш.)
паха́плівых (адуш.)
Т. паха́плівым паха́плівай
паха́пліваю		 паха́плівым паха́плівымі
М. паха́плівым паха́плівай паха́плівым паха́плівых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Паха́плівы ’які крадзе хутчэй за іншых’ (Нас.). Да па‑ і хапа́ць ’хватаць’ (гл.). Параўн. пахапа́ць ’пакрасці’ (Нас.). Іншае ж значэнне ў паха́плівы ’лёгкі на пад’ём’, відаць, з ⁺падхоплівы ’які хутка падхопліваецца’ (Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)