пахалада́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пахалада́нне |
пахалада́нні |
| Р. |
пахалада́ння |
пахалада́нняў |
| Д. |
пахалада́нню |
пахалада́нням |
| В. |
пахалада́нне |
пахалада́нні |
| Т. |
пахалада́ннем |
пахалада́ннямі |
| М. |
пахалада́нні |
пахалада́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пахалада́нне, -я, мн. -і, -яў, н.
Надыход халоднага надвор’я, пераход да халаднейшай тэмпературы паветра.
Пачалося п.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пахалада́нне ср. похолода́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пахалада́нне, ‑я, н.
Стан паводле знач. дзеясл. пахаладаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пахалада́нне н. Temperatúrrückgang m -(e)s, -gänge; Ábkühlung f -, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Краснаборскае пахаладанне (геал.) 9/153
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
похолода́ние пахалада́нне, -ння ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адчува́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; незак. (кніжн.).
Быць у наяўнасці, мецца, перажывацца кім-н., адбівацца на кім-н.
Адчуваецца пахаладанне.
Адчуваецца патрэба адпачыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ochłodzenie
н. пахаладанне
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
oziębienie
н.
1. ахаладжэнне;
2. пахаладанне
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)