пафліртава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пафлірту́ю пафлірту́ем
2-я ас. пафлірту́еш пафлірту́еце
3-я ас. пафлірту́е пафлірту́юць
Прошлы час
м. пафліртава́ў пафліртава́лі
ж. пафліртава́ла
н. пафліртава́ла
Загадны лад
2-я ас. пафлірту́й пафлірту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пафліртава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пафліртава́ць сов. пофлиртова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пафліртава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.

Разм. Фліртаваць некаторы час. Бот .. [Ніна] можа пафліртаваць са Швыдрыкам, і Андрэй нават жартам нічога не скажа. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пофлиртова́ть сов. пафліртава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

flirciarz

м. ахвотнік пафліртаваць; залётнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

flirt

[flɜ:rt]

1.

v.i.

1) фліртава́ць, заляца́цца

2) забаўля́цца; непава́жна ста́віцца да чаго́

2.

v.t.

маха́ць (ве́ерам), круці́ць у рука́х

3.

n.

каке́тка f., залётнік -а m., ахво́тнік пафліртава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)