патэ́рна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
патэ́рна |
патэ́рны |
| Р. |
патэ́рны |
патэ́рн
патэ́рнаў |
| Д. |
патэ́рне |
патэ́рнам |
| В. |
патэ́рну |
патэ́рны |
| Т. |
патэ́рнай
патэ́рнаю |
патэ́рнамі |
| М. |
патэ́рне |
патэ́рнах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
патэ́рна ж., воен. поте́рна
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
патэ́рна
(фр. poteerne)
галерэя пад зямлёй або ўнутры масіўнага збудавання, напр. плаціны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
поте́рна воен. патэ́рна, -ны ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)