патрыёт, -а, М -ёце, мн. -ы, -аў, м.

1. Чалавек, прасякнуты патрыятызмам.

Быць патрыётам сваёй Радзімы.

2. перан., чаго. Чалавек, шчыра адданы якой-н. справе, які горача любіць што-н.

П. свайго калектыву.

|| ж. патрыётка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

патрыё́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. патрыё́т патрыё́ты
Р. патрыё́та патрыё́таў
Д. патрыё́ту патрыё́там
В. патрыё́та патрыё́таў
Т. патрыё́там патрыё́тамі
М. патрыё́це патрыё́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

патрыёт м., прям., перен. патрио́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патрыёт, ‑а, М ‑ёце, м.

Той, хто любіць сваю радзіму, свой народ і гатовы для іх на подзвігі. [Атрад] складаўся спачатку толькі з невялікай групы патрыётаў. Брыль. Разам з партызанамі з усімі воінскімі ўшанаваннямі быў пахаваны Цімох Гаравы, слаўны патрыёт сваёй Радзімы. Шчарбатаў. // перан.; чаго. Той, хто шчыра адданы якой‑н. справе, горача любіць што‑н. [Булай:] — Так, трэба быць патрыётам свайго калектыву, хварэць душой за яго справы. Шыцік.

[Ад грэч. patriōtēs — зямляк, суайчыннік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патрыёт м

1. Patriót m -en, -en;

2. перан:

ён патрыёт свайго́ го́рада er liebt séine Stadt über álles

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

патрыёт

(гр. patriotes = зямляк, суайчыннік)

той, хто любіць сваю радзіму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Патрыёт ’той, хто любіць сваю радзіму, свой народ’ (ТСБМ). Праз польскую (patriota) ці рус. мову з ням. Patriot, якое з франц. patriote ’сын бацькаўшчыны’ < с.-лац. patriōta < ст.-грэч. πατριώτης ’зямляк, суайчыннік’ (Праабражэнскі, 2, 27; Фасмер, 3, 217; SWO, 1980, 558).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

патрыёт □ сын радзімы

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

нацыяна́л-патрыё́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нацыяна́л-патрыё́т нацыяна́л-патрыё́ты
Р. нацыяна́л-патрыё́та нацыяна́л-патрыё́таў
Д. нацыяна́л-патрыё́ту нацыяна́л-патрыё́там
В. нацыяна́л-патрыё́та нацыяна́л-патрыё́таў
Т. нацыяна́л-патрыё́там нацыяна́л-патрыё́тамі
М. нацыяна́л-патрыё́це нацыяна́л-патрыё́тах

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нацыяна́л-патрыёт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нацыяна́л-патрыёт нацыяна́л-патрыёты
Р. нацыяна́л-патрыёта нацыяна́л-патрыётаў
Д. нацыяна́л-патрыёту нацыяна́л-патрыётам
В. нацыяна́л-патрыёта нацыяна́л-патрыётаў
Т. нацыяна́л-патрыётам нацыяна́л-патрыётамі
М. нацыяна́л-патрыёце нацыяна́л-патрыётах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)