патра́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
патра́ўны |
патра́ўная |
патра́ўнае |
патра́ўныя |
| Р. |
патра́ўнага |
патра́ўнай
патра́ўнае |
патра́ўнага |
патра́ўных |
| Д. |
патра́ўнаму |
патра́ўнай |
патра́ўнаму |
патра́ўным |
| В. |
патра́ўны (неадуш.)
патра́ўнага (адуш.) |
патра́ўную |
патра́ўнае |
патра́ўныя (неадуш.)
патра́ўных (адуш.) |
| Т. |
патра́ўным |
патра́ўнай
патра́ўнаю |
патра́ўным |
патра́ўнымі |
| М. |
патра́ўным |
патра́ўнай |
патра́ўным |
патра́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
патра́ўны (к патра́ва) потра́вный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
патра́ва, -ы, ж.
1. Знішчэнне, псаванне пасеваў, траў жывёлай.
Ахова азімых пасеваў ад патравы.
2. Страва, яда.
З салам і жук п. (з нар.).
|| прым. патра́ўны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
потра́вный (к потра́ва) патра́ўны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)