патрае́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. патрае́нне
Р. патрае́ння
Д. патрае́нню
В. патрае́нне
Т. патрае́ннем
М. патрае́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

патрае́нне ср. утрое́ние; см. патро́іць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патрае́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. патроіць і стан паводле знач. дзеясл. патроіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патрае́нне н. Verdréifachung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

утрое́ние патрае́нне, -ння ср., утрае́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Verdréifachung

f -, -en патрае́нне, утра- е́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)