патаўсці́ць, -таўшчу́, -то́ўсціш, -то́ўсціць; -то́ўшчаны; зак., што.

Зрабіць таўсцейшым.

П. свечку.

|| незак. патаўшча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. патаўшчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

патаўсці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. патаўшчу́ пато́ўсцім
2-я ас. пато́ўсціш пато́ўсціце
3-я ас. пато́ўсціць пато́ўсцяць
Прошлы час
м. патаўсці́ў патаўсці́лі
ж. патаўсці́ла
н. патаўсці́ла
Загадны лад
2-я ас. патаўсці́ патаўсці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час патаўсці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

патаўсці́ць сов. сде́лать то́лще, утолсти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патаўсці́ць, ‑таўшчу, ‑тоўсціш; ‑тоўсціць; зак., што.

Зрабіць таўсцейшым. Патаўсціць нітку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утолсти́ть сов. патаўсці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патаўшча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да патаўсціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пато́ўшчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад патаўсціць.

2. у знач. прым. Крыху таўсцейшы. Патоўшчаная пража.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патаўшчэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. патаўшчаць — патаўсціць.

2. Таўсцейшая частка чаго‑н. Патаўшчэнне на галінцы. Патаўшчэнне на назе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)