Verbum

анлайнавы слоўнік

Пата... 8/311

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

пата-, -пат

(гр. pathos = боль, пакута)

першая або другая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на сувязь з болем, хваробай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

па́т

‘становішча ў шахматнай гульні’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	па́т	па́ты
Р.	па́та	па́таў
Д.	па́ту	па́там
В.	па́т	па́ты
Т.	па́там	па́тамі
М.	па́це	па́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пата ¹. Патавае становішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пат^I шахм. пат, род. па́та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запатава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.

У шахматнай гульні — паставіць караля ў становішча пата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патава́ць, патую, патуеш, патуе; незак., што.

У шахматнай гульні — ставіць у пазіцыю пата ¹. Патаваць караля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Gehéimfach

n -(e)s, -fächer тайні́к; пата- е́мная скры́нка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

патагнамані́чны

(ад пата- + гр. gnomikos = павучальны)

характэрны, тыповы для дадзенай хваробы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АРЫЯБХА́ТА

(476, Кусумапур, паблізу сучаснага горада Пата, Індыя — каля 550),

індыйскі астраном і матэматык. У творы «Арыябхатыям» выклаў некаторыя матэматычныя звесткі, неабходныя для астранамічных вылічэнняў: здабыванне квадратнага і кубічнага каранёў, найпрасцейшыя задачы на складанне і рашэнне ўраўненняў, правілы падсумавання радоў, табліцу сінусаў, прыбліжанае значэнне ліку π = 3,1416 і інш. Увёў запіс лікаў пры дапамозе літар санскрыту.

Літ.:

Володарский А.И. Ариабхата. М., 1977.

т. 2, с. 9

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)