пасіро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пасіро́ўка
Р. пасіро́ўкі
Д. пасіро́ўцы
В. пасіро́ўку
Т. пасіро́ўкай
пасіро́ўкаю
М. пасіро́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пасіро́ўка ж., спорт. пассиро́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасіро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўны, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пасіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пассиро́вка пасіро́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)