пасябрава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пасябру́юся |
пасябру́емся |
| 2-я ас. |
пасябру́ешся |
пасябру́ецеся |
| 3-я ас. |
пасябру́ецца |
пасябру́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пасябрава́ўся |
пасябрава́ліся |
| ж. |
пасябрава́лася |
| н. |
пасябрава́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пасябру́йся |
пасябру́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
пасябрава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пасябрава́цца сов. подружи́ться, сдружи́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пасябрава́цца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; зак.
Тое, што і пасябраваць (у 1 знач.). Стафанковічык і Вэня яшчэ часцей пачалі падміргваць адзін аднаму і ўжо зусім пасябраваліся. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
подружи́ться пасябрава́ць, пасябрава́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Аблы́таць ’апутаць’ (КТС), аблытацца ’звязацца, пасябравацца’ (КЭС). Гл. блытаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)