пасьба́ гл. пасвіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасьба́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пасьба́
Р. пасьбы́
Д. пасьбе́
В. пасьбу́
Т. пасьбо́й
пасьбо́ю
М. пасьбе́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пасьба́ ж. пастьба́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасьба́, ‑ы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пасвіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасьба́ ж с.-г. Wéiden n -s, Hüten n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

па́свіць, -су́, -се́ш, -се́; -сём, -сяце́, -су́ць і -су́, -свіш, -свіць; -свім, -свіце, -свяць; -сві́ў, -ві́ла; -сі́; незак., каго-што.

Наглядаць за кім-, чым-н. (жывёлай, птушкай) у час выгану на падножны корм.

П. коней.

П. статак.

П. гусей.

|| наз. пасьба́, -ы́, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пастьба́ пасьба́, -бы́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начле́г, -у, М -ле́зе, м.

1. Начны адпачынак, а таксама месца для начнога сну, адпачынку.

Спыніцца на н.

2. Пасьба коней ноччу.

|| прым. начле́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заго́нный с.-х. заго́нны;

заго́нная пастьба́ заго́нная пасьба́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэбенёўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Пасьба сельскагаспадарчай жывёлы на пашы, пакрытай снегам.

[Ад цюрк. тэбін — зімовая паша пад снегам.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)