пасыце́ць гл. сыцець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасыце́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пасыце́ю пасыце́ем
2-я ас. пасыце́еш пасыце́еце
3-я ас. пасыце́е пасыце́юць
Прошлы час
м. пасыце́ў пасыце́лі
ж. пасыце́ла
н. пасыце́ла
Загадны лад
2-я ас. пасыце́й пасыце́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пасыце́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пасыце́ць сов. стать жирне́е, пожире́ть, потучне́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасыце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Зрабіцца сытым, сыцейшым; патаўсцець. — Вось што, сынку, давай знімем меркі і паглядзім, хто з нас ад гэтага вала пасыцее. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасыце́ць satt wérden; fett [dick] wérden, Fett ánsetzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сыце́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

Станавіцца сытым (у 2 знач.), адкормленым.

Пры доглядзе кабан расце і сыцее.

|| зак. рассыце́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е і пасыце́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пожирне́ть сов., разг. патлусце́ць, пасыце́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

потучне́ть сов., разг. пасыце́ць, патлусце́ць, папаўне́ць, пагладчэ́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ад’е́сціся, ад’е́мся, ад’ясі́ся, ад’е́сца; ад’ядзі́мся, ад’ясце́ся, ад’яду́цца; ад’е́шся; зак. (разм.).

1. Паправіцца, пасыцець ад добрай яды; адкарміцца.

Кабан ад’еўся.

2. Наесціся чаго-н. удосталь.

Ад’еліся за лета яблыкаў і груш.

|| незак. ад’яда́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ад’е́сціся, ад’емся, ад’ясіся, ад’есца; ад’ядзімся, ад’ясцеся, ад’ядуцца; зак., на чым.

Разм. Паправіцца, пасыцець на добрых харчах (звычайна пасля недаядання); адкарміцца. // Наесціся чаго‑н. удосталь, так, каб больш не хацелася. Ад’есціся яблык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)