па́сынкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. па́сынкавы па́сынкавая па́сынкавае па́сынкавыя
Р. па́сынкавага па́сынкавай
па́сынкавае		 па́сынкавага па́сынкавых
Д. па́сынкаваму па́сынкавай па́сынкаваму па́сынкавым
В. па́сынкавы
па́сынкавага		 па́сынкавую па́сынкавае па́сынкавыя
Т. па́сынкавым па́сынкавай
па́сынкаваю		 па́сынкавым па́сынкавымі
М. па́сынкавым па́сынкавай па́сынкавым па́сынкавых

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па́сынак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м.

1. Няродны сын для мужа ці жонкі ў сям’і.

Адносіцца да каго-, чаго-н. як да пасынка (перан.: нядобразычліва, абыякава).

2. Бакавы парастак расліны (спец.).

|| прым. па́сынкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)