Verbum

анлайнавы слоўнік

пасынкава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пасынкава́нне ср., с.-х. пасынкова́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасынкава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пасынкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пасынкаванне 8/311

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

пасынкаванне

т. 12, с. 176

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

черенкова́ние сад. пасынкава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасынкова́ние с.-х. пасынкава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

флянсава́нне ср.

1. расса́живание, расса́дка ж.;

2. см. пасынкава́нне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прищи́пывание

1. прышчы́пванне, -ння ср.;

2. пасынкава́нне, -ння ср.; см. прищи́пывать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прищи́пка ж.

1. сад. прышчы́пка, -кі ж.;

2. с.-х. пасынкава́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)