пасчэ́пліваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Счапіць усё, многае.

П. вагоны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасчэ́пліваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пасчэ́пліваю пасчэ́пліваем
2-я ас. пасчэ́пліваеш пасчэ́пліваеце
3-я ас. пасчэ́плівае пасчэ́пліваюць
Прошлы час
м. пасчэ́пліваў пасчэ́плівалі
ж. пасчэ́плівала
н. пасчэ́плівала
Загадны лад
2-я ас. пасчэ́плівай пасчэ́плівайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пасчэ́пліваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пасчэ́пліваць сов. (о многом) сцепи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасчапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што.

Тое, што і пасчэпліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасчапля́ць сов., см. пасчэ́пліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасчэ́пліваны сце́пленный; см. пасчэ́пліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сцепи́ть сов.

1. (зацепить одно за другое) счапі́ць, мног. пасчапля́ць, пасчэ́пліваць;

2. (соединить, сплетая) сашчапі́ць, мног. пасашчапля́ць, пасашчэ́пліваць;

3. (сжать) разг. сці́снуць, сцяць;

сцепи́ть че́люсти (зу́бы) сці́снуць (сцяць) скі́віцы (зу́бы);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)