пасціла́ж
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пасціла́ж |
пасціла́жы |
| Р. |
пасціла́жа |
пасціла́жаў |
| Д. |
пасціла́жу |
пасціла́жам |
| В. |
пасціла́ж |
пасціла́жы |
| Т. |
пасціла́жам |
пасціла́жамі |
| М. |
пасціла́жы |
пасціла́жах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пасціла́ж
(фр. pastillage)
1) скульптура з размятай рукамі і абпаленай гліны;
2) фігурны выраб з цеста, цукру і інш.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
пастила́ж
1. (скульптурное произведение) пасціла́ж, -жа м.;
2. кул. пасціла́ж, -жу м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)