пасушы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пасушу́ пасу́шым
2-я ас. пасу́шыш пасу́шыце
3-я ас. пасу́шыць пасу́шаць
Прошлы час
м. пасушы́ў пасушы́лі
ж. пасушы́ла
н. пасушы́ла
Загадны лад
2-я ас. пасушы́ пасушы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пасушы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пасушы́ць сов.

1. (нек-рое время) посуши́ть;

2. (всё, многое) вы́сушить, пересуши́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасушы́ць, ‑сушу, ‑сушыш, ‑сушыць; зак., што.

1. Высушыць, перасушыць усё, многае. Расчыніла неба сені, Пазганяла сонца цені, Пасушыла вільгаць, росы, Распусціла ў небе косы. Колас.

2. Сушыць некаторы час. [Акцызнік:] — Можна і чаравічкі скінуць ды пасушыць, каб ногі не прэлі на пасецы, каб нагам здаравей было. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

посуши́ть сов. пасушы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасу́шаны вы́сушенный, пересу́шенный; см. пасушы́ць 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

posuszyć

зак. пасушыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

паве́трыць

‘пасушыць што-небудзь на ветры, праветрыць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паве́тру паве́трым
2-я ас. паве́трыш паве́трыце
3-я ас. паве́трыць паве́траць
Прошлы час
м. паве́трыў паве́трылі
ж. паве́трыла
н. паве́трыла
Загадны лад
2-я ас. паве́тры паве́трыце
Дзеепрыслоўе
прош. час паве́трыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пасу́шаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад пасушыць.

2. у знач. прым. Які высах, сухі. На хвалях, што разыходзіліся ад бартоў, гойдалася пасушаная трава — мусіць, недзе ўначы пазносіла вадой копы. Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)