па́сушнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. па́сушнік
Р. па́сушніку
Д. па́сушніку
В. па́сушнік
Т. па́сушнікам
М. па́сушніку

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па́суш

1. Сенажаць з зазімавалай травой (Рэч., Слаўг.). Тое ж па́сушнік (Глуск. Янк. II).

2. Сухая папараць у лесе ўвосень. (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)