пасу́да, -ы, ДМ -дзе, ж., зб.

Тое, што і посуд.

|| прым. пасу́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасу́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пасу́да
Р. пасу́ды
Д. пасу́дзе
В. пасу́ду
Т. пасу́дай
пасу́даю
М. пасу́дзе

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пасу́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж., зб.

Тое, што і посуд. Бразнула нешта з пасуды, і .. [Міканор] прачнуўся, расплюшчыў вочы. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасу́да ж разм гл посуд

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Пасу́да, посу́да ’посуд’ (ТСБМ, ТС). Да посуд (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пасуда, посуд, начынне; пасудак, посудзь (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

друшля́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Кухонная пасуда ў выглядзе каўша з дзірачкамі для працэджвання вадкасці, прамывання чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падлі́вачнік, ‑а, м.

Пасуда для падліўкі; соуснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патру́шчыцца, ‑трушчыцца; зак.

Разм. Падушыцца, паламацца, разбіцца — пра ўсё, многае. Пасуда патрушчылася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спаражні́цца, -ражню́ся, -ро́жнішся, -ро́жніцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць парожнім, пустым.

Пасуда спаражнілася.

2. Выдаліць з арганізма рэшткі ператраўленай ежы (разм.).

3. Пазбавіцца ад цяжарнасці шляхам выдалення плода (разм.).

|| незак. спаражня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)