пастраката́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пастракачу́ |
пастрако́чам |
| 2-я ас. |
пастрако́чаш |
пастрако́чаце |
| 3-я ас. |
пастрако́ча |
пастрако́чуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пастраката́ў |
пастраката́лі |
| ж. |
пастраката́ла |
| н. |
пастраката́ла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
пастраката́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пастраката́ць сов. пострекота́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пастраката́ць, ‑качу, ‑кочаш, ‑коча; зак.
Стракатаць некаторы час. Сарока, махаючы хвастом, праляцела над маёй галавой, села на снег, пастракатала і, пакінуўшы на снягу крыжыкі слядоў і адбітак хваста, паляцела. Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пострекота́ть сов. пастраката́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)