пастару́нак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пастару́нак пастару́нкі
Р. пастару́нка пастару́нкаў
Д. пастару́нку пастару́нкам
В. пастару́нак пастару́нкі
Т. пастару́нкам пастару́нкамі
М. пастару́нку пастару́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пастару́нак, ‑нка, м.

Мясцовае аддзяленне паліцыі ў Заходняй Беларусі да 1939 г. Па вёсках спешна будаваліся паліцэйскія ўчасткі — пастарункі, па гарадах і мястэчках — гарнізонныя казармы. Паслядовіч.

[Польск. posterunek.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пастару́нак м. разм. Polizéirevier [-v-] n -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Пастару́нак ’мясцовае аддзяленне паліцыі ў Заходняй Беларусі’ (ТСБМ, Сцяшк. Сл.): ’пост’ (Сл. ПЗБ). З польск. posterunek ’тс’ (Мацкевіч, там жа, 3, 434), якое з ням. Postierung ’лінія пастоў, вартавая ахова’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

завару́ха, ‑і, ДМ ‑русе, ж.

Разм. Сумятня, неразбярыха. Узнялася заваруха. Больш сотні хлопцаў арыштавалі і пагналі ў пастарунак. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

police station

паліцэ́йскі ўча́стак, пастару́нак -ку m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Polizéiwache

f -, -n пастару́нак, паліцэ́йскі пост, паліцэ́йскі ўча́стак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

невінава́тасць, ‑і, ж.

Уласцівасць невінаватага; непрычыннасць да віны, злачынства. Аднавяскоўцы самі ішлі ў пастарунак выручаць сваіх людзей, шчыра перакананыя ў іх невінаватасці. Машара. Спрачаючыся ў думках з Дзіміным, даводзячы яму сваю невінаватасць, Максім Сцяпанавіч не спаў бадай што ўсю ноч. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Revier

[-vi:r]

n -s, -e

1) акру́га, раён, уча́стак

2) (паліцэ́йскі) пастару́нак

3) вайск. саніта́рная часць

4) геал. басе́йн

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

posterunek, ~ku

posterun|ek

м.

1. пост;

rozstawić ~ki — расставіць пасты;

~ek straży pożarnej — пажарны пост;

2. участак (паліцэйскі), аддзяленне (міліцыі), пастарунак;

stracony ~ek — безнадзейная справа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)