пасну́ць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; зак.

Заснуць — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае.

Дзеці паснулі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - паснё́м
2-я ас. - пасняце́
3-я ас. пасне́ пасну́ць
Прошлы час
м. пасну́ў пасну́лі
ж. пасну́ла
н. пасну́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пасну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пасну́ць сов. (обо всех, многих) засну́ть, усну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасну́ць, ‑сне; ‑снём, ‑сняце, ‑снуць; зак.

Заснуць — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае. Было зусім ціха. Напэўна ўжо ўсе паснулі. Чорны. Бадай усё жывое паснула. Чарот. Стомленыя за дзень людзі хутка паснулі. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасну́ць éinschlafen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

позасну́ть сов., разг. (о всех, многих) пазасына́ць, пасну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засну́ть сов. засну́ць, мног. пазасына́ць, пасну́ць;

◊

засну́ть ве́чным сном засну́ць ве́чным сном.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шарпа́к, ‑у, м.

Абледзянелая скарынка на паверхні снегу. Уся зямля пакрылася ледзяным шарпаком. Гурскі. Сядзяць [цецерукі], спачываюць, пасля даюць нырца проста на снег; праклёўваюць лёгенькі шарпак, кешкаюцца, што куры ў пяску — рыхтуюць ямкі — пасля зашыюцца ў бачок пад самы снег і паснуць на ноч. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)