паслі́нены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паслі́нены |
паслі́неная |
паслі́ненае |
паслі́неныя |
| Р. |
паслі́ненага |
паслі́ненай паслі́ненае |
паслі́ненага |
паслі́неных |
| Д. |
паслі́ненаму |
паслі́ненай |
паслі́ненаму |
паслі́неным |
| В. |
паслі́нены (неадуш.) паслі́ненага (адуш.) |
паслі́неную |
паслі́ненае |
паслі́неныя (неадуш.) паслі́неных (адуш.) |
| Т. |
паслі́неным |
паслі́ненай паслі́ненаю |
паслі́неным |
паслі́ненымі |
| М. |
паслі́неным |
паслі́ненай |
паслі́неным |
паслі́неных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паслі́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паслі́нены |
паслі́неная |
паслі́ненае |
паслі́неныя |
| Р. |
паслі́ненага |
паслі́ненай паслі́ненае |
паслі́ненага |
паслі́неных |
| Д. |
паслі́ненаму |
паслі́ненай |
паслі́ненаму |
паслі́неным |
| В. |
паслі́нены (неадуш.) паслі́ненага (адуш.) |
паслі́неную |
паслі́ненае |
паслі́неныя (неадуш.) паслі́неных (адуш.) |
| Т. |
паслі́неным |
паслі́ненай паслі́ненаю |
паслі́неным |
паслі́ненымі |
| М. |
паслі́неным |
паслі́ненай |
паслі́неным |
паслі́неных |
Кароткая форма: паслі́нена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паслі́нены послюнённый; помусо́ленный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паслі́нены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад паслініць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
помусо́ленный паслі́нены;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)