паслугава́ць гл. слугаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паслугава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паслугу́ю паслугу́ем
2-я ас. паслугу́еш паслугу́еце
3-я ас. паслугу́е паслугу́юць
Прошлы час
м. паслугава́ў паслугава́лі
ж. паслугава́ла
н. паслугава́ла
Загадны лад
2-я ас. паслугу́й паслугу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паслугава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паслугава́ць сов., разг. (нек-рое время) послужи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паслугава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак.

Разм. Слугаваць некаторы час. [Шарахоўскі:] — Не, сыночкі, паравоз яшчэ нам паслугуе. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слугава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; незак.

Тое, што і прыслужваць.

|| зак. паслугава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й.

|| наз. слугава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)