паслабле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. паслабле́нне
Р. паслабле́ння
Д. паслабле́нню
В. паслабле́нне
Т. паслабле́ннем
М. паслабле́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паслабле́нне, -я, н.

1. гл. паслабіць.

2. Залішняя паблажлівасць, зніжэнне патрабавальнасці.

Ніякіх паслабленняў гультаям.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паслабле́нне ср.

1. в разн. знач. ослабле́ние;

2. ослабле́ние, отпуска́ние;

1, 2 см. паслабля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паслабле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. паслабляць — паслабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паслабле́нне н. Schwächung f -, Ábschwächung f -; Entspánnung f - (напружанне і г. д.); Lóckerung f -, Náchlassen n -s (увагі і г. д.); Mílderung f - (змякчэнне); Ábflauen n -s (ветру);

паслабле́нне міжнаро́днай напру́жанасці internationále Entspánnung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пасла́біць, -блю, -біш, -біць; -блены; зак., што.

1. Аслабіць, зрабіць менш тугім, нацягнутым, закручаным.

П. гайку.

П. вяроўку.

2. Зменшыць сілу, напружанасць чаго-н.

П. увагу да чаго-н. П. націск.

|| незак. паслабля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. паслабле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

послабле́ние паслабле́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэду́кцыя, -і, ж. (спец.).

1. Пераход, звядзенне складанага да простага.

2. Змяншэнне, паслабленне чаго-н.

Р. ціску пары.

Р. ненаціскных галосных.

|| прым. рэдукцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

decrease​1 [ˈdi:kri:s] n. (in) памяншэ́нне, зніжэ́нне; паслабле́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дээскала́цыя, ‑і, ж.

Звужэнне маштабаў, змяншэнне, паслабленне чаго‑н.; спыненне эскалацыі. Дээскалацыя вайны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)