паскрэ́бкі, -аў (разм.).

Тое, што і выскрабкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паскрэ́бкі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. паскрэ́бкі
Р. паскрэ́бак
Д. паскрэ́бкам
В. паскрэ́бкі
Т. паскрэ́бкамі
М. паскрэ́бках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паскрэ́бкі, -каў разг. поскрёбки, оскрёбки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паскрэ́бкі, ‑аў; адз. няма.

Разм. Тое, што і выскрабкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паскрэ́бкі мн. zusámmengekratzte Réste

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паскрэ́бак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паскрэ́бак паскрэ́бкі
Р. паскрэ́бка паскрэ́бкаў
Д. паскрэ́бку паскрэ́бкам
В. паскрэ́бак паскрэ́бкі
Т. паскрэ́бкам паскрэ́бкамі
М. паскрэ́бку паскрэ́бках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

оскрёбки мн. паскрэ́бкі, -каў; вы́скарабкі, -каў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поскрёбки разг. паскрэ́бкі, -каў, ед. паскрэ́бак, -бка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Аскро́так ’асколак, трэска’ (Гарэц., Юрч.), аскрё́так (Бяльк., дадатак рэд.), аскрётык (Юрч.). Утворана з суфіксам ‑ак ад дзеяслова *аскрэсць (Юрч. скрэсць, Нас. скрэсцьца) паводле мадэлі абрубак, агрызак і г. д., параўн. паскрэбкі з б, што адпавядае літаратурнай форме дзеяслова. Формы з цвёрдым р свядома ўтвораны ад мяккаэравых форм па літаратурнаму ўзору. Параўн. ашкрётык (Бяльк.) з экспрэснай зменай ск на шк.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Паскро́бак, паскрэбак, паскрэбіш, падскрэбіш, паскробка, паскрэбка, поскро́бка, пашкробак, падшкробак ’выскрабак, рэшткі цеста ў дзежцы для закваскі’ (ТСБМ, Др.-Падб., Сл. ПЗБ, ТС; КЭС, лаг.; Сцяшк. Сл., Ян., Мат. Гом., Мат. Маг.), паскрэбкі ’астаткі ежы ў паскробаным гаршку’ (КЭС, лаг.), ’апошняе дзіця ў бацькоў’ (Сл. ПЗБ). Да скрэбці (гл.). Паілак значэнне ’пасля, па’. Аналагічна польск. poskrobek, рус. поскребок, поскрёбыш. Сюды ж кобр., драг. поскрэптуха, поскріптуха, малар. поскрыптач, пошкріптач ’хлябок з рэшткаў цеста’ (клім., Сл. Брэс.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)