паскаро́дзіць гл. скародзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паскаро́дзіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паскаро́джу паскаро́дзім
2-я ас. паскаро́дзіш паскаро́дзіце
3-я ас. паскаро́дзіць паскаро́дзяць
Прошлы час
м. паскаро́дзіў паскаро́дзілі
ж. паскаро́дзіла
н. паскаро́дзіла
Загадны лад
2-я ас. паскаро́дзь паскаро́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час паскаро́дзіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паскаро́дзіць сов.

1. (всё, многое) поборони́ть, поборонова́ть, переборони́ть, взборони́ть;

2. (нек-рое время) поборони́ть, поборонова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паскаро́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

1. Пабаранаваць. [Андрэй:] — А якую мужчынскую работу яна робіць? Памагла мне перад сяўбой папар паскародзіць, жыта забаранаваць. Чарнышэвіч.

2. і без дап. Скародзіць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скаро́дзіць, -ро́джу, -ро́дзіш, -ро́дзіць і скарадзі́ць, -раджу́, -ро́дзіш, -ро́дзіць; незак., што і без дап.

Разрыхляць бараной зямлю.

|| зак. паскаро́дзіць, -ро́джу, -ро́дзіш, -ро́дзіць; -ро́джаны і заскаро́дзіць, -ро́джу, -ро́дзіш, -ро́дзіць; -ро́джаны.

|| наз. скаро́джанне, -я, н. і скарадзьба́, -ы́, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераскаро́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑даіць; зак., што.

1. Паскародзіць нанава, яшчэ раз. Пераскародзіць папар.

2. Паскародзіць усё, многае. Пераскародзіць усе ўчасткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паскаро́джаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад паскародзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

взборони́ть сов. (незасеянную почву) паскаро́дзіць; заскаро́дзіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расскаро́дзіць, ‑роджу, ‑родзіш, ‑родзіць; зак., што.

Разм. Добра, старанна паскародзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паскаро́джаны поборонённый, побороно́ванный, переборонённый, взборонённый; см. паскаро́дзіць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)