паскара́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паскара́льны |
паскара́льная |
паскара́льнае |
паскара́льныя |
| Р. |
паскара́льнага |
паскара́льнай паскара́льнае |
паскара́льнага |
паскара́льных |
| Д. |
паскара́льнаму |
паскара́льнай |
паскара́льнаму |
паскара́льным |
| В. |
паскара́льны (неадуш.) паскара́льнага (адуш.) |
паскара́льную |
паскара́льнае |
паскара́льныя (неадуш.) паскара́льных (адуш.) |
| Т. |
паскара́льным |
паскара́льнай паскара́льнаю |
паскара́льным |
паскара́льнымі |
| М. |
паскара́льным |
паскара́льнай |
паскара́льным |
паскара́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паскара́льны ускори́тельный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паскара́льны, ‑ая, ‑ае.
Які служыць для паскарэння якога‑н. працэсу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паскара́льны Beschléunigungs-
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ускори́тельный паскара́льны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
accelerative
[ək,seləˈreɪtɪv]
adj.
паскара́льны, прысьпяша́льны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)