паселены - Пошук

пасе́лены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пасе́лены	пасе́леная	пасе́ленае	пасе́леныя
Р.	пасе́ленага	пасе́ленай пасе́ленае	пасе́ленага	пасе́леных
Д.	пасе́ленаму	пасе́ленай	пасе́ленаму	пасе́леным
В.	пасе́лены (неадуш.) пасе́ленага (адуш.)	пасе́леную	пасе́ленае	пасе́леныя (неадуш.) пасе́леных (адуш.)
Т.	пасе́леным	пасе́ленай пасе́ленаю	пасе́леным	пасе́ленымі
М.	пасе́леным	пасе́ленай	пасе́леным	пасе́леных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пасе́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пасе́лены	пасе́леная	пасе́ленае	пасе́леныя
Р.	пасе́ленага	пасе́ленай пасе́ленае	пасе́ленага	пасе́леных
Д.	пасе́ленаму	пасе́ленай	пасе́ленаму	пасе́леным
В.	пасе́лены (неадуш.) пасе́ленага (адуш.)	пасе́леную	пасе́ленае	пасе́леныя (неадуш.) пасе́леных (адуш.)
Т.	пасе́леным	пасе́ленай пасе́ленаю	пасе́леным	пасе́ленымі
М.	пасе́леным	пасе́ленай	пасе́леным	пасе́леных

Кароткая форма: пасе́лена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пасе́лены

1. поселённый;

2. вселённый;

1, 2 см. пасялі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасе́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пасяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасе́лены ángesiedelt; éingezogen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

вселённый усе́лены, пасе́лены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поселённый

1. пасе́лены;

2. перен. пасе́яны; вы́кліканы; см. посели́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

водворённый

1. пасе́лены; зме́шчаны; паста́ўлены; паса́джаны;

2. устано́ўлены, наве́дзены; см. водвори́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

внушённый

1. вы́кліканы; абу́джаны; усе́лены, пасе́лены, нада́дзены; наве́яны;

2. наву́чаны; угаво́раны; намо́ўлены; перакана́ны; см. внуши́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

АЛА́РЫХ I

(Alaricus, Alarich; каля 370—410),

кароль вестготаў [395—410]. У 395 пранік у Фракію, захапіў Афіны, разбурыў Карынф, Аргас, Спарту, Рым. Імператар Аркадзій заключыў з ім мір і прызначыў намеснікам Ілірыі, дзе ў якасці федэратаў былі паселены вестготы. У 401 Аларых І узняў паўстанне, уварваўся ў Італію, але, разбіты Стыліхонам, адступіў. У 408 тройчы асаджаў Рым, 24.8.410 захапіў яго і разрабаваў. Памёр у Паўд. Італіі, рыхтуючыся да паходу ў Сіцылію і Афрыку.

т. 1, с. 228

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Verbum